“W cieniu tych wysokich czerwonych klifów i spadających wodospadów zaczynam kwestionować samą tkankę rzeczywistości. Surrealistyczne piękno tego krajobrazu wydaje się przeczyć logice i rozsądkowi, pozostawiając mnie z pytaniem, czy to, co postrzegam, jest jedynie wytworem wyobraźni. Jednakże, gdy stoję pośród tego nadprzyrodzonego widoku, wypełnia mnie uczucie podziwu i zdumienia, które przechodzi granice materialnego świata. W tym momencie niepewności przypominam sobie, że może rzeczywistość nie ogranicza się do tego, co można zobaczyć i dotknąć, ale istnieje w krainie marzeń i możliwości.”